ODE AAN DE FIETS

In opvolging van de wielerquotes brengen we elke maand een eigenzinnig muzikaal eerbetoon aan de tweewieler die ons verbindt!

We starten het nieuwe seizoen met een ode aan de fiets, onze maat door weer en wind. Geen andere uitvinding geeft je zoveel vrijheid, avontuur en gezelligheid. Op twee wielen ontdekken we nieuwe plekken, trotseren we heuvels en maken we de mooiste herinneringen.

Je kan het liedje beluisteren of downloaden voor jouw playlist.

๐Ÿšฒ BLIJF TRAPPEN, Blijf genieten ๐Ÿšฒ


FEBRUARI 2025 - De Prelude ๐Ÿšด

Deze maand is de muzikale keuze gevallen op 'Wielrenner' van Ton Engels.
Het is een song in het Limburgs dialect op gang getrokken door het boek 'Wij Waren Allemaal Goden' van Benjo Maso. Het boek gaat over de Tour de France van 1948.

๐ŸŽถ "Wie wied is 't vandaag, wie wied is 't vandaag? Wurt d'r nog gewacht of vèlt de grooëte sjlaag?" ๐ŸŽถ


MAART 2025 - De Koers is van ons ๐Ÿฆ

De Nederlanders Leo Alkemade (die je vast kent van de Jumbo- en PrijsVrij-reclames) en Bas Tietema (bekende YouTuber en mede-eigenaar van het Pro Continentale team Unibet Tietema Rockets) brengen een ode aan het Vlaamse voorjaar met de openingsklassieker de Omloop Nieuwsblad.
Vlaanderen, de bakermat van de wielersport, is het toneel van een muzikaal eerbetoon aan deze koers en de heroïsche strijd op de kasseien. .

๐ŸŽถ De Koers komt Thuis - Leo Alkemade
Het nummer “De Koers Komt Thuis” is zeker geen wereldhit, maar brengt je met de iconische wielercommentaren van Michel Wuyts en Karel Vannieuwkerke, ongetwijfeld in de juiste sfeer.

๐ŸŽถ "De winter trekt zich langzaam terug, voelt het voorjaar in de rug. De trotse Vlaming slaat een kruis, hijst de vlag, de koers komt thuis." ๐ŸŽถ


MAART 2025 - La Prima Vera ๐Ÿ‡ฎ๐Ÿ‡น

Het Italiaanse tweeluik – Strade Bianche en Milaan-San Remo

Italië ademt wielerpassie, en niets belichaamt dat beter dan het schitterende tweeluik Strade Bianche en Milaan-San Remo. Twee koersen die niet alleen het hart van menig wielerliefhebber sneller doen kloppen, maar ook de veelzijdigheid en schoonheid van de fiets eren.

 

๐Ÿšด Strade Bianche: De charme van het grind

Strade Bianche, met zijn iconische witte grindwegen en glooiende Toscaanse landschap, is een ode aan de pure essentie van het fietsen. Een koers die modern is maar aanvoelt als een klassieker, waar stof, modder en heroïsche inspanningen samenkomen. Hier worden helden geboren op de steile stroken richting Siena, met de historische Piazza del Campo als glorieuze eindbestemming.

๐Ÿšด Milaan-San Remo: De ‘Primavera’ van het wielrennen

Enkele weken later wacht de langste eendaagse wedstrijd van het seizoen: Milaan-San Remo, ook wel de La Primavera genoemd. Een race van uithoudingsvermogen, geduld en een explosieve finale. Na bijna 300 kilometer beslist de legendarische Poggio vaak over winst of verlies, gevolgd door een razende afdaling richting de Via Roma. Een overwinning hier betekent eeuwige roem in het wielerpeloton.

Twee wedstrijden, twee gezichten, maar één gedeelde passie: de fiets. Of het nu over de stoffige strade bianche gaat of langs de zonnige Ligurische kust, deze koersen laten zien waarom wielrennen meer is dan een sport – het is een kunstvorm, een strijd en een liefdesverklaring aan de weg.

๐ŸŽถ Bartali - Paolo Conte

In poëtische woorden bezingt Paolo Conte de meest normale held van Italië Gino Bartali, de nordist van Toscane.

Het lied gaat over een stel dat aan de kant staat te wachten tot de coureur langskomt. Het is een hete dag, zelfs het rubber plakt. Terwijl hij lovend praat over zijn held, Bartali, zeurt zij aan zijn kop. Hij wil gewoon wachten tot de grote wielervedette door de bocht fietst. Terwijl hij zijn vrouw negeert komt eindelijk Bartali tevoorschijn.

 

๐ŸŽถ "Het rubber plakt. Ik zit bovenop een stoeprand. En ik bemoei me met mijn eigen zaken. Tussen de ene motor en andere heerst stilte” (…) “En ga jij maar, ik wacht hier op Bartali, de trieste neus van de vrolijke Italiaan”. ๐ŸŽถ


April 2025 - Vlaanderens Mooiste ๐Ÿฆ 

๐Ÿšด De Vlaamse Voorjaarsklassiekers: Het hoogtepunt van het wielerseizoen

Elk jaar zitten echte wielerfans weer op het puntje van hun stoel voor de Vlaamse voorjaarsklassiekers. Deze legendarische races in de mooie Vlaamse Ardennen zijn echt het hoogtepunt van het wielerseizoen. Van de kasseien in de Ronde van Vlaanderen tot de steile klimmetjes in de E3 Prijs.
Deze koersen zijn dé ultieme uitdaging voor kracht, doorzettingsvermogen en slimme tactieken.

๐Ÿšด De Ronde van Vlaanderen: een historie van helden en legendes

De Vlaamse voorjaarsklassiekers hebben een rijke geschiedenis die helemaal teruggaat tot de vroege 20e eeuw. Legendes zoals Eddy Merckx, Johan Museeuw en Tom Boonen hebben de kasseien en hellingen van Vlaanderen onsterfelijk gemaakt met hun indrukwekkende prestaties.
En nu? Nu hebben we toppers zoals Mathieu van der Poel en Wout van Aert, die de traditie gewoon lekker voortzetten en ons keer op keer omverblazen met hun magie op de fiets.

De absolute topper onder de Vlaamse voorjaarslassiekers ? Dat is zonder twijfel de Ronde van Vlaanderen! Hier knokken de renners zich een weg over legendarische hellingen zoals de Oude Kwaremont en de Paterberg. Elke koers heeft z’n eigen uitdagingen en charme, maar één ding hebben ze allemaal gemeen: die onvoorspelbare actie en spanning die de Vlaamse klassiekers zo speciaal maken.

๐ŸŽถ Nooit naar nergens - Yevgueni

"Nooit naar nergens" van Yevgueni is een lied over de Vlaamse wielercultuur. Het gebruikt fietsen als een simpele vergelijking met het leven: soms val je, maar je staat weer op. De tekst gaat over doorzetten, hoe zwaar het soms ook is, maar ook over het gevoel van vrijheid en rust dat fietsen geeft. Het nummer laat zien hoe belangrijk het is om altijd vooruit te blijven gaan, ondanks tegenslagen, en plezier te hebben in de weg die je aflegt.

๐ŸŽถ "Het is trappen op je adem, het is voedsel voor je ziel. Het is rechtstaan en weer doorgaan waar je gisteren nog viel.” ๐ŸŽถ


April / MEI 2025 -  ODE AAN DE HEUVELKLASSIEKERS โ›ฐ๏ธ

๐Ÿšด Een trilogie van heroïek en hartslag

Zodra het voorjaar zijn eerste groene strepen trekt over het landschap, barst het hart van de wielerliefhebber open. De kasseien zijn achter de rug, maar de koers rust niet. Nu is het tijd voor de heuvelklassiekers, die nobele strijd tussen kracht en koersinzicht.

De Brabantse Pijl opent de dans, als overgang van het Vlaamse geweld naar het Ardense reliëf. Bochtig, nerveus en pittig als een espresso: deze koers is het voorspel van wat komen gaat. Wie hier goed is, toont vorm… maar dat is nog geen garantie.

De Amstel Gold Race, parel van het Limburgse land, slingert zich als een ongeduldige rivier door het Heuvelland. Honderd keer links, honderdvijftig keer rechts, en altijd op en af. Je zou er duizelig van worden, maar oh wat is het mooi. Van de Gulperberg tot de Cauberg, elke helling klinkt als muziek in de oren.
Hier wordt koers gemaakt met lef én stuurmanskunst. En met een vlaai achteraf, als het even kan.

En dan, als hoogtepunt van dit drieluik, komt de monumentale Luik-Bastenaken-Luik. La Doyenne, de oudste van allemaal, dwingt respect af. Dit is geen koers meer, dit is een pelgrimstocht door het hart van de Ardennen. De Redoute, de Roche-aux-Faucons, Saint-Nicolas: ze testen niet enkel de benen, maar ook de ziel.
Wie hier wint, wordt geen held van de dag, maar een naam voor de eeuwigheid.

Voor de zondagsfietsers en wielerromantici zijn deze koersen méér dan wedstrijden. Ze zijn een herinnering aan waarom we trappen, puffen en zweten. Omdat elke heuvel – hoe lastig ook – ons dichter bij het geluk brengt.

 

๐ŸŽถ Ploegsteert - Het Zesde Metaal
Ploegsteert van Het Zesde Metaal is een lied over wielrenner Frank Vandenbroucke. Het gaat niet alleen over zijn talent, maar ook over zijn worstelingen. Frank, een van de grootste wielertalenten, kwam uit het West-Vlaamse Ploegsteert en kende een tragisch verhaal.

Het nummer brengt de sfeer van de Vlaamse voorjaarsklassiekers tot leven. Dat zijn de bekende wielerwedstrijden waarin Vandenbroucke uitblonk, zoals de Ronde van Vlaanderen en Luik-Bastenaken-Luik, waar hij in 1999 indruk maakte met een solo-overwinning.

Net zoals de heuvelklassiekers een mix zijn van schoonheid, strijd en uitputting, laat Ploegsteert horen hoe dun de lijn is tussen succes en verlies. Het lied is een eerbetoon aan VDB, maar ook een herinnering aan de mensen die hem zagen als een held en een mens.

 

๐ŸŽถ "Ik komme d'raan ik ga der staan, 'K komme d'raan ik ga der staan, 'K ga niet ontgoochel'n 'k ga der staan, 'K ga niet ontgoochel". ๐ŸŽถ


MEI 2025 -  DE BETOVERING VAN DE GIRO ๐Ÿ‡ฎ๐Ÿ‡น

๐Ÿšด "Chi va piano, va sano ... ma non vince il Giro."
(Wie traag gaat, gaat veilig ... maar wint de Giro niet.)

De Giro d’Italia – het is zoveel meer dan zomaar een wielerwedstrijd. Het is passie, strijd en pure schoonheid. Elk jaar kleurt Italië roze als de corsa rosa door het land trekt. Hier draait fietsen niet alleen om snelheid, maar om dromen, afzien en die heerlijke Italiaanse levensstijl: la Dolce Vita.

Denk je aan de Giro, dan zie je die kronkelende bergwegen in de Dolomieten voor je, zonnige Toscaanse wijngaarden en smalle straatjes waar de geur van espresso en verse pasta je tegemoet komt.
In Italië is wielrennen niet zomaar een sport. Het is cultuur. Het is een manier van leven. Je voelt die Dolce Vita in elke pedaalslag – het juichende publiek, de felle kleuren, de heftige emoties van de winnaars én verliezers. Het is puur genieten van alles wat de koers brengt.

En ja, ook België heeft zijn plek in die roze droom. Johan De Muynck, de Oost-Vlaming die in 1978 geschiedenis schreef als de laatste Belgische winnaar van de Giro. Met keihard werken en een portie doorzettingsvermogen heeft hij zijn naam voor altijd in de wielerboeken gezet. Een echte legende.

Fast forward naar nu, en we hebben een nieuwe held: Remco Evenepoel, onze jonge superster. In 2023 pakte hij al vroeg de roze trui en liet hij ons dromen van nog een Belgische overwinning. Het avontuur stopte toen wel wat te vroeg, maar één ding is zeker: België hoort weer bij de top.

En de Giro van 2024? Nou, die had weer alles: Italiaanse flair en echte heldenverhalen. Tadej Pogaฤar, de alleskunner uit Slovenië die al de Tour won, pakte de Giro met een indrukwekkende show van kracht en lef. Zijn aanvallen, zijn speelse karakter – het paste precies bij wat de Giro is: ongecompliceerd, vrolijk en met een diepe liefde voor het fietsen.

De Giro d’Italia laat ons telkens weer zien dat wielrennen meer is dan winnen. Het gaat om genieten. Genieten van het moment, van de weg, van de mensen om je heen. Het is een ode aan het leven – op twee wielen.

Viva il Giro! Viva la bicicletta! ๐Ÿ‡ฎ๐Ÿ‡น


๐ŸŽถ Il bandito e il campione  - Francesco De Gregori

Dit is de titel van een zeer bekend liedje in Italië. Gezongen door liedjesschrijver Francesco De Gregori omarmt hij in dit verhaal de liefde voor wielrennen in de jaren 20 en de liefde voor de held/bandiet die zijn leven leidt als een soort Robin Hood in Italiaanse stijl.

Deze prachtige ballade "De Bandiet en het monster", is omgeven door mythe en realiteit.
In 1926 was de meervoudig wielrenner Costante Girardengo in Parijs aan de vooravond van een beslissende wedstrijd, waarin hij het op zou nemen tegen zijn Franse rivaal Henri Pélissier. Ook Sante Pollastri bevindt zich in de Franse hoofdstad. 

De twee Italiaanse jongens dromen ervan kampioen te worden en beginnen te trainen op de fiets. Maar het leven scheidt hen wanneer Sante gedwongen wordt te vluchten nadat hij  "per ongeluk" in een misdaad betrokken wordt.
Terwijl Costante blijft trainen en winnen, belandt Sante in de criminaliteit en wordt hij een geezocht als handlanger van criminelen.

๐ŸŽถ " Twee jongens uit het dorp die veel te snel volwassen zijn geworden, één passie: fietsen, een kruispunt van lotsbestemmingen in een vreemd verhaal dat we in onze tijd niet meer kunnen herinneren". ๐ŸŽถ

Maak jouw eigen website met JouwWeb